беҳ

I

[به]

1. хуб, нағз, некӯ, писандида

2. сиҳат, тандуруст; беҳ шудан а) хуб шудан, нек шудан; б) шифо ёфтан, сиҳат ёфтан, саломат шудан

3. ниг. беҳтар

II

[به]

кит., ниг. биҳӣ